Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Pomyśl, że jeżeli doszedłeś już do tego poziomu, to nie jest przypadek! Bóg Cię wezwał!

“On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami ”  (2 Tm 1, 9)

Pomyśl, że jeżeli doszedłeś już do tego poziomu, to nie jest przypadek! Bóg Cię wezwał!

“On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami ”  (2 Tm 1, 9)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Apostołowie, spośród uczniów wybrali tych, którzy mieli pomagać im w opiece nad potrzebującymi.

«Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości! Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa».(Dz 6.3-4)