Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)